Rada Miejska w Szklarskiej Porębie ustanowiła Rok 2017 Rokiem Wlastimila Hofmana.
Uchwała została podjęta dla upamiętnienia przypadających w 2017 roku ważnych rocznic związanych z życiem i twórczością wielkiego malarza i poety Wlastimila Hofmana:

• 110 rocznicą nominacji na członka Wiedeńskiej Galerii Secesji (Wienner Secession Galerie),
• 75 rocznicą wydania tomiku wierszy pt. „Przez ciernie do wolności”,
• 70 rocznicą zamieszkania w Szklarskiej Porębie,
• 25 rocznicą nadania imienia Szkole Podstawowej Nr 5 w Szklarskiej Porębie,
• 10 rocznicą wycieczek szlakiem Wlastimila Hofmana.

Wlastimil Hofman, polski malarz, przedstawiciel symbolizmu.
Urodził się 27 kwietnia 1881 r. w Karlinie (dziś dzielnica Pragi), zmarł 6 marca 1970 r. w Szklarskiej Porębie. Był najmłodszym z szóstki dzieci Czecha Ferdynanda Hofmana i Polki Teofili z domu Muzyka. W 1889 roku rodzina przeniosła się do Krakowa, gdzie Wlastimil uczęszczał do szkoły św. Barbary i gimnazjum im. Jana III Sobieskiego. Studia malarstwa odbył w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Jacka Malczewskiego, Leona Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego, a następnie doskonalił umiejętności w École des Beaux-Arts w Paryżu pod kierunkiem Jean-Leona Gerome’a.

Od 1902 roku zaczął wystawiać swoje prace. Należał do Towarzystwa Artystów Czeskich „Mánes” i Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”.

Sławę młodemu Hofmanowi przyniósł obraz „Spowiedź” wystawiony w 1906 roku w warszawskiej Zachęcie. W 1907 roku Wlastimil Hofman, jako pierwszy Polak, otrzymał nominację na członka Wiedeńskiej Secesji. Po sześcioletnim okresie pracy twórczej w Pradze i Paryżu powrócił do Krakowa, gdzie zbudował dom i pracownię, kierując swą twórczość na „sztukę rodzimą”. W 1942 roku wydał tomik wierszy „Przez ciernie do wolności”. Po wojennej tułaczce, w roku 1947 zamieszkał w Szklarskiej Porębie w domu do dziś noszącym nazwę „Wlastimilówka”.

Był kontynuatorem bogatej tradycji kolonii artystycznej kreując przez lata życie kulturalne w Szklarskiej Porębie. Nawiązał serdeczne więzi z mieszkańcami i turystami, którzy pozowali mu do obrazów, dla których malował, z którymi zżył się i przyjaźnił. Oprócz portretów namalował wiele obrazów o tematyce antycznej, baśniowej i religijnej, w tym: cykl 30 obrazów „Ojcze nasz”, Czterej Ewangeliści,  cykl „Tajemnice Różańca”, Adoracja Dzieciątka (tryptyk), Chrystus Eucharystyczny, św. Jadwiga, św. Maria Magdalena, Madonna z Dzieciątkiem, obrazy w ołtarzach kościołów p.w. Bożego Ciała i p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP w Szklarskiej Porębie oraz p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jeleniej Górze-Sobieszowie. Przyjaciel artysty Jan Izydor Sztaudynger określił Hofmana mianem „malarza wewnętrznego blasku”.

Pracownia Wlastimila Hofmana w Szklarskiej Porębie i jego ostatnie niedokończone autoportrety.

Szczególne więzi łączyły malarza z zakonnikami Klasztoru Franciszkańskiego kierującymi parafią pw. Bożego Ciała w Szklarskiej Porębie: o. Innocentym Majem i o. Maksymilianem  Januszkiewiczem. To dla obu świątyń malarz namalował najwięcej obrazów o tematyce sakralnej.

W 1992 roku Szkole Podstawowej w Szklarskiej Porębie nadane zostało imię Wlastimila Hofmana. Dom malarza, dziś własność prywatna, funkcjonuje jako muzeum w praktycznie nienaruszonym stanie, które przepełnione duchem artysty tworzy klimat miejsca i czasu. Wnętrze kryje m.in. pracownię mistrza, gdzie nadal stoją sztalugi, a na stoliku leżą pędzle i paleta z farbami. Na poczesnym miejscu znajduje się portret mistrza artysty – Jacka Malczewskiego, którego zapoczątkowaną linię symboliczno-alegoryczną w malarstwie, kontynuował Hofman. Od lat pracownia i pokoik gościnny udostępniane są zwiedzającym. Niestety, obiekt poddaje się „zębowi czasu”, pilnie wymagając rewitalizacji.

Wlastimilowi Hofmanowi nadany został tytuł Honorowego Obywatela Szklarskiej Poręby, a jedna z ulic miasta nosi jego imię. W uznaniu dla bogatej twórczości artysta był wielokrotnie odznaczany, min. Złotym Medalem na Polu Sztuki (1929), Złotym Krzyżem Zasługi (1933), Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski (1937), Orderem Białego Lwa (Czechosłowacja, 1948), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1961).
Wlastimil Hofman spoczywa na cmentarzu komunalnym w Szklarskiej Porębie wraz z żoną Adą.

Inicjatywa uczczenia największej w powojennej historii Szklarskiej Poręby osobowości spotkała się z wielkim uznaniem i poparciem wielu osób i środowisk. Wszak wiele dzieci, które pozowały do obrazów żyje i mieszka w grodzie pod Szrenicą. Wiele obrazów a szczególnie portretów znajduje się w prywatnych zbiorach mieszkańców. Program obchodów jest bardzo bogaty. W jego realizację włączyły się miejskie instytucje, szkoły i osoby prywatne.

Tekst: Feliks Rosik–Sekretarz Miasta Szklarska Poręba, z-ca Przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego Roku Wlastimila Hofmana.